Διανύουμε μία περίοδο στην οποία γίνεται προσπάθεια από την πλευρά της κυβέρνησης να περάσει μέτρα τα οποία στοχεύουν στην τροποποίηση του συσχετισμού δύναμης εις βάρος των λαϊκών μαζών. Οι αλλαγές αυτές περνούν και μέσα από την εκpαιδευτική αναδιάρθρωση και ριζική μεταμόρφωση του δημοσίου πανεπιστημίου. Ενός πανεπιστημίου το οποίο θα λειτουργεί στα πρότυπα των ιδιωτικών κολεγίων, δηλαδή εμπορευματοποιημένο, αποκεντρωμένο κοινωνικά και αποστειρωμένο από τις μαχητικές πρακτικές του φοιτητικού κινήματος. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση εντάσσεται, λοιπόν, η προσπάθεια αλλαγής του θεσμικού πλαισίου για το άσυλο, αλλά και της κατασυκοφάντησησς των φοιτητικών διεκδικήσεων.
Εμείς ως σχήματα των ΕΑΑΚ σ’ αυτή τη συγκυρία επιλέγουμε να οικιοποιηθούμε ένεν χώρο, ο οποίος περισσότερο από έναν χρόνο ήταν κλειστός. Έναν χώρο ο οποίος θα είναι ανοιχτός σε όλους και όλες και θα επιτελεί τον στόχο της κοινωνικοποίησης και της πολιτικοποίσης. Θεωρούμε αυτονόητο, απ’ τη στιγμή που υπάρχουν χώροι όπου στεγάζουν γραφεία καθηγητών, διοικητικών υπηρεσιών κ.τ.λ να υπάρχουν και χώροι οι οποίοι θα ανήκουν σε πολιτικές συλλογικότητες και άλλες ομάδες του πανεπιστημίου. Εμείς σ’ αυτή την κατεύθυνση, επομένως, θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα σημείο αναφοράς που θα προβάλει τη δύναμη της συλλογικότητας απέναντι στην ιδεολογία του ατομισμού που θέλει τον σημερινό νεολαίο κοινωνικά αποξενομένο και μακριά από συλλογικές πρακτικές. Με την κίνηση μας αυτή, αυτά τα χαρακτηριστικά θέλουμε να προσδώσουμε που τελικώς ορίζουν και υπερασπίζουν τον χαρακτήρα του κοινωνικού Ασύλου.
